One Day CD

One Day

DCD, Avant Garden Records/Love Da Records/Pastel Music/Pocket Records/Louisville Records, 2008/2009


Maximilian Hecker | One Day

back Sinds 2000 is Duitse songschrijver Maximilian Hecker bezig om zijn veelal romantische zielsroerselen om te zetten in rustige, melancholische popliedjes, soms met een wat zweverige sfeer die het werk van het Franse Air in herinnering roept. Hecker’s vierde album I’ll Be A Virgin, I’ll Be A Mountain uit 2006 kwam alhier uit via V2 Records en kreeg aardig wat aandacht. One Day verscheen vorig jaar al in zijn thuisland en enkele andere Europese landen, pas dit voorjaar is ook onder andere de Benelux aan de beurt voor een release van dit vijfde Hecker-album.

Hebben we veel gemist? Nu ja, als je liefhebber bent van wat gladdere indiepop en suikerzoete liedjes die uitsluitend handelen over de liefde, dan misschien wel. Maar de vorige platen van deze Berlijner boden ongeveer hetzelfde. En zoals we allemaal weten: te veel suiker ineens kan misselijk maken en is bovendien slecht voor je tanden.

In aardig liedje Misery in de eerste helft mogen de gitaren wat harder staan en het nummer heeft nog iets dat op een sterk refrein lijkt. Ook This Poison Called Love (Home In A Town That Has Sunk) - ondanks de over-dramatische titel - en Letters From You mogen er qua mooie melodie best zijn. Maar uiteindelijk roepen deze en andere liedjes nauwelijks emoties op door de nog altijd vlakke, monotone stem van Hecker zelf.

De meeste nummers zelf blinken eveneens uit in een jammerlijk middelmatige oppervlakkigheid. Geen scherpe rand, avontuur of spanning te bekennen, met als tenenkrommend dieptepunt All These Cradles’ Blankets Will Never Veil My Whole Substance, dat met strijkers is overladen om wat meer drama en diepgang te suggereren. En zo zal Hecker ook met zijn vijfde album wel veel te zoet en saai blijven voor de indieliefhebbers, en niet hitgevoelig genoeg voor een groot publiek. One Day gaat dat lot niet veranderen.

Er zijn daarom betere manieren om op een melancholische manier romantisch te zwijmelen dan in het gezelschap van deze nieuwe Maximilian Hecker. Probeer bijvoorbeeld de jongste, wel wat zwartgalliger Sophia eens.